روزی کسی به ملاقات «بودا» رفت و به او هَتک حُرمت نمود. امّا «بودا» بیاعتنا به این اِهانَت، آرام او را نگاه کرد.
وقتی بعدها مریدانش راز این آرامش را از او پرسیدند، گفت: «مجسم کنید که کسی برای شما هدیهای بفرستد و شما آن را نگیرید و یا نامهای به دستتان برسد و شما آن را باز نکنید، حال آنکه احتمال دارد که محتویات نامه و یا آن هدیه هیچ تأثیری بر شما نگذارد»
هرگاه مورد اِهانَت قرار گرفتید نیز اینگونه بیندیشید، هیچگاه آرامش خود را از دست نخواهید داد.
اِهانَت دیگران تنها زمانی اثر دارد که ما آن را بپذیریم.
بودا با مثالی ساده نشان میدهد که واکنش ما نسبت به رفتار دیگران، تعیینکنندهی آرامش درونی ماست، نه خود آن رفتارها.
آرامش واقعی در گرو کنترل درون است، نه واکنش به بیرون. توهین و خشم دیگران، تا زمانی که آن را نپذیریم، قدرتی بر ما ندارند. یاد بگیریم که هر حرف و رفتار منفی را دریافت نکنیم؛ این یعنی قدرت و آزادی واقعی.
مقام و منزلتی که بیپیرایه باشد، هرگز توسط بیاحترامی دیگران خدشهدار نمیشود.